Bambang Piningit

Diposting oleh Unknown


Ing pasewakan agung negara Amarta dina kuwi katon regeng amarga sanggyaning para wadya dikeparengake  marak ing ngabyantara Nata. Sang Prabu Puntadewa wis pinarak ing kursi gadhing, kahadhep para rayi kadang pendhawa. Kang rinembag ora liya sedyane para pendhawa kang arsa tindak menyang negara Wiratha saperlu ngrawuhi bab senopati perang Bharata Yuda. Nanging durung wae suwe anggone padha ngrembag prayogane laku, kasaru rawuhe Panembahan Durna kang miyak kang lagya anggantung seba.
Sri Punta wangune jumbuh ing panemu, semono uga sena. Malah bareng diutus dening kakange supaya mateni Petruk, mopo. Mula banjur ditundhung dening Sena. Harjuna lolos tanpa pamit. Sapungkure Harjuna, Prabu Kresna rawuh, nuli ingacaran dening kang rayi Prabu Puntadewa. Sri Kresna kaget dene ana dhadhak anglelayoni. Nata Dwarawati nuli takon marang Panembahan Durna, sarana apa kang bakal kanggo murungake perang gedhe kuwi. Resi Durna matur yen bakal migunakakae Petruk minangka tumbal. Sri Kresna malah nggujeng latah-latah, nuli nerangake yen ta Bharata Yuda kuwi tuk sumbere wong nagih utang, papane wong utang nyaur, nyilih ngulihake. Nanging wangune para kadang pendhawa wis padha kapilut marang Resi Durna, mula Sri Kresna ya trima nilar paseban wae. Sapungkure Kresna, Resi Durna rumangsa bungah atine. Bratasena tinanggenah nyekel Petruk lan dipateni pisan. Wondene Durna pamit bakal ngideri praja Amarta suwene selapan dina.
Dhasare Antasena, didhawuhi nyegat wong sing arep nyiksa manungsa sing tanpa dosa, ya ora metung sanak kadang, nuli budhal. Bareng ketemu, kakange ditakoni ngaku yen arep mateni Petruk. Nuli takon lupute Petruk apa, ora bisa nerangake. Perange gagat udreg-udregan, nanging Antasena nuli nyemburake Upas Penganten marang kakange, Gathutkaca ngemasi. Kuwandane Gathutkaca ditemu Bratasena, nuli ditempiling nganggo Gelang Candrakirana, lha kok malah waluya jati.
Ganti kacarita, kang mapan ing pinggir segara, para kurawa nggawe pakuwon kang jembar. Mulane dumunung ana kono mau awit saka parentahe Resi Durna kang wis ngrancang bisane numpes pendhawa. Patih Sengkuni, Narpati Basukarna lan sagung kurawa beg amber ambebalar padha sumewa. Ketungka rawuhe Resi Durna kanthi alampah jingkrak-jingkrak, awit ing batine wis mesthekake yen pratikele bakal klakon.
Sakabehing pirembugane Resi Durna lan para Kurawa tansah dirungokake Wasi Antasena kang lagi nelik ana njero segara ora adok saka papan kono. Bareng Antasena njedhul saka njero banyu, Sengkuni kaget kepati. Durna kang ora bisa mlayu, kecekel dening Antasena, kanthi kebak kanepson, Durna diajar ana gisik nganti lempe-lempe. Wekasane Antasena dikrubut pirang-pirang, nanging ora wedi, malah kurawa akeh sing padha mlayu, amarga solahe Antasena sakepenake dhewe. Antasena nuli mangkat maneh sumedya njaga keslametane Petruk.
Ing desa Pecukpecukilan desa papane Petruk. Apa maneh si Petruk kang dadi pimpinane desa kono kena kanggo patuladan, awit nganggo gegebengan : Ing ngarsa sung tuladha, ing madya mangun karsa, tut wuri handayani. Nalika semana Kyai Petruk lagi sapejagong karo Prontowati, bojone sing banget ditresnani.
Kaget banget atine si Petruk bareng krungu dhawuhe bendarane mau. Nanging durung patiya suwe  karo rawuhe Harjuna mau, Antasena teka ing omahe Petruk kono. Bareng weruh yen kang paman Janaka wis ana kono,  mula didakwa yen arep mateni Petruk. Tujune ketekan Nata Dwarawati kang nuli misah sing lagi padha bengkerengan mau. Kresna dhawuh larah-larahe perkara, mula Antasena kang nyata salah tampa banjur nyuwun pangapura marang kang paman. Petruk nuli katimbalan dening Sri Kresna. Sawise marak, nuli disidikara, ilang wujude Petruk malih dadi satriya bagus, dijenengi Bambang Piningit.
Genti kacarita, kang dadya sambunge crita, kang lagya lenggah ing Taman Kadilengleng, Dewi Banuwati kahadhep para emban ceti kang padha marak. Ditakoni Sang Banuwati ngaku yen jenenge Bambang Piningit, kapernah sedulur sinarawedi Raden Janaka. Miring tembung Janaka, Sang Dewi enget pepujaning ati, mula nyedhaki kang lagya prapta. Kaya ngapa bungahing penggalihe Sang Dewi, mula banjur ndherek salakune Bambang Piningit, bebasan rindhik asu digitik. Kocapa Nyai emban kang tinanggenah ngopeni keputren, weruh kahanan mau nuli mlayu mring sitihinggil arep matur marang Sang Nata.
Lir sinamber gelap kagete Sang Buminata Astina, mula dadi dhawah kapidara, nuli dirampa-rampa para punggawa. Resi Durna ora weruh sangkan paraning bilahi, dicandhak Bratasena, digawa menyang alun-alun, diajar nganti sambat kapok. Kurawa ora trima, arep mbelani, nuli ngebyuk perang, nanging ya mung dadi bal-balane Sang Sena. Antasena nyekeli patih Sengkuni, diajar, kandha yen kabeh mau saka pokale Durna kang kepingin mulyakake anake, Aswatama. Amarga yen pendhawa wis tumpes, Aswatama bakal dadi Tumenggung ing Ngamarta.
Bambang Piningit nuli ngaturake Dewi Banuwati marang Janaka. Kresna dhawuh yen Bambang Piningit supaya salin, marga pegaweyane wis rampung. Janaka uga anyaguhi. Adegan pungkasan ing negara Ngamarta, para pendhawa lan Prabu Kresna, ngrembug yen sida menyang negara Wiratha, saperlu nerusake kersane kang kapunggel awit wisunane Begawan Durna.
Category: 0 komentar

0 komentar:

Posting Komentar

Bambang Piningit

Por: Unknown | |



Ing pasewakan agung negara Amarta dina kuwi katon regeng amarga sanggyaning para wadya dikeparengake  marak ing ngabyantara Nata. Sang Prabu Puntadewa wis pinarak ing kursi gadhing, kahadhep para rayi kadang pendhawa. Kang rinembag ora liya sedyane para pendhawa kang arsa tindak menyang negara Wiratha saperlu ngrawuhi bab senopati perang Bharata Yuda. Nanging durung wae suwe anggone padha ngrembag prayogane laku, kasaru rawuhe Panembahan Durna kang miyak kang lagya anggantung seba.
Sri Punta wangune jumbuh ing panemu, semono uga sena. Malah bareng diutus dening kakange supaya mateni Petruk, mopo. Mula banjur ditundhung dening Sena. Harjuna lolos tanpa pamit. Sapungkure Harjuna, Prabu Kresna rawuh, nuli ingacaran dening kang rayi Prabu Puntadewa. Sri Kresna kaget dene ana dhadhak anglelayoni. Nata Dwarawati nuli takon marang Panembahan Durna, sarana apa kang bakal kanggo murungake perang gedhe kuwi. Resi Durna matur yen bakal migunakakae Petruk minangka tumbal. Sri Kresna malah nggujeng latah-latah, nuli nerangake yen ta Bharata Yuda kuwi tuk sumbere wong nagih utang, papane wong utang nyaur, nyilih ngulihake. Nanging wangune para kadang pendhawa wis padha kapilut marang Resi Durna, mula Sri Kresna ya trima nilar paseban wae. Sapungkure Kresna, Resi Durna rumangsa bungah atine. Bratasena tinanggenah nyekel Petruk lan dipateni pisan. Wondene Durna pamit bakal ngideri praja Amarta suwene selapan dina.
Dhasare Antasena, didhawuhi nyegat wong sing arep nyiksa manungsa sing tanpa dosa, ya ora metung sanak kadang, nuli budhal. Bareng ketemu, kakange ditakoni ngaku yen arep mateni Petruk. Nuli takon lupute Petruk apa, ora bisa nerangake. Perange gagat udreg-udregan, nanging Antasena nuli nyemburake Upas Penganten marang kakange, Gathutkaca ngemasi. Kuwandane Gathutkaca ditemu Bratasena, nuli ditempiling nganggo Gelang Candrakirana, lha kok malah waluya jati.
Ganti kacarita, kang mapan ing pinggir segara, para kurawa nggawe pakuwon kang jembar. Mulane dumunung ana kono mau awit saka parentahe Resi Durna kang wis ngrancang bisane numpes pendhawa. Patih Sengkuni, Narpati Basukarna lan sagung kurawa beg amber ambebalar padha sumewa. Ketungka rawuhe Resi Durna kanthi alampah jingkrak-jingkrak, awit ing batine wis mesthekake yen pratikele bakal klakon.
Sakabehing pirembugane Resi Durna lan para Kurawa tansah dirungokake Wasi Antasena kang lagi nelik ana njero segara ora adok saka papan kono. Bareng Antasena njedhul saka njero banyu, Sengkuni kaget kepati. Durna kang ora bisa mlayu, kecekel dening Antasena, kanthi kebak kanepson, Durna diajar ana gisik nganti lempe-lempe. Wekasane Antasena dikrubut pirang-pirang, nanging ora wedi, malah kurawa akeh sing padha mlayu, amarga solahe Antasena sakepenake dhewe. Antasena nuli mangkat maneh sumedya njaga keslametane Petruk.
Ing desa Pecukpecukilan desa papane Petruk. Apa maneh si Petruk kang dadi pimpinane desa kono kena kanggo patuladan, awit nganggo gegebengan : Ing ngarsa sung tuladha, ing madya mangun karsa, tut wuri handayani. Nalika semana Kyai Petruk lagi sapejagong karo Prontowati, bojone sing banget ditresnani.
Kaget banget atine si Petruk bareng krungu dhawuhe bendarane mau. Nanging durung patiya suwe  karo rawuhe Harjuna mau, Antasena teka ing omahe Petruk kono. Bareng weruh yen kang paman Janaka wis ana kono,  mula didakwa yen arep mateni Petruk. Tujune ketekan Nata Dwarawati kang nuli misah sing lagi padha bengkerengan mau. Kresna dhawuh larah-larahe perkara, mula Antasena kang nyata salah tampa banjur nyuwun pangapura marang kang paman. Petruk nuli katimbalan dening Sri Kresna. Sawise marak, nuli disidikara, ilang wujude Petruk malih dadi satriya bagus, dijenengi Bambang Piningit.
Genti kacarita, kang dadya sambunge crita, kang lagya lenggah ing Taman Kadilengleng, Dewi Banuwati kahadhep para emban ceti kang padha marak. Ditakoni Sang Banuwati ngaku yen jenenge Bambang Piningit, kapernah sedulur sinarawedi Raden Janaka. Miring tembung Janaka, Sang Dewi enget pepujaning ati, mula nyedhaki kang lagya prapta. Kaya ngapa bungahing penggalihe Sang Dewi, mula banjur ndherek salakune Bambang Piningit, bebasan rindhik asu digitik. Kocapa Nyai emban kang tinanggenah ngopeni keputren, weruh kahanan mau nuli mlayu mring sitihinggil arep matur marang Sang Nata.
Lir sinamber gelap kagete Sang Buminata Astina, mula dadi dhawah kapidara, nuli dirampa-rampa para punggawa. Resi Durna ora weruh sangkan paraning bilahi, dicandhak Bratasena, digawa menyang alun-alun, diajar nganti sambat kapok. Kurawa ora trima, arep mbelani, nuli ngebyuk perang, nanging ya mung dadi bal-balane Sang Sena. Antasena nyekeli patih Sengkuni, diajar, kandha yen kabeh mau saka pokale Durna kang kepingin mulyakake anake, Aswatama. Amarga yen pendhawa wis tumpes, Aswatama bakal dadi Tumenggung ing Ngamarta.
Bambang Piningit nuli ngaturake Dewi Banuwati marang Janaka. Kresna dhawuh yen Bambang Piningit supaya salin, marga pegaweyane wis rampung. Janaka uga anyaguhi. Adegan pungkasan ing negara Ngamarta, para pendhawa lan Prabu Kresna, ngrembug yen sida menyang negara Wiratha, saperlu nerusake kersane kang kapunggel awit wisunane Begawan Durna.

Si te gusto este post cómprame un café

0 komentar:

Posting Komentar

Langganan: Posting Komentar (Atom)

.